“Dit artikel heeft enkele zinnen automatisch vertaald. Als u ons wilt helpen deze te corrigeren, stuur dan een e-mail naar contact@nazareneisrael.org“
Wil U zich houden aan het geloof dat de Messias zijn apostelen opdroeg te houden ? Sommigen mensen zijn snel om te beweren dat de discipelen van de Messias allen “christenen” waren, maar is dit werkelijk wat de Bijbelse geschriften aantonen ?
Wat als de Bijbel zou aantonen dat de Messias en Zijn discipelen zichzelf zagen als Nazarene Israëlieten en de “christenen” een totaal verschillende groep waren ?
Een van de meest invloedrijke Kerkvaders ooit was Epiphanius van Salamis. Hij leefde van 310 tot 403 NC. Hij zei dat de Nazareners en de Christenen twee verschillende (maar verwante) groepen waren die twee verwante (maar verschillende) soorten geloof hadden in de 4de eeuw NC – en zo is het heden ten dage nog altijd.
“De Nazareners verschillen niet in essentiële dingen van hen (doelend op de Orthodoxe Joden), aangezien ze dezelfde gebruiken en doctrines uitoefenen, voorgeschreven door de Joodse Wet; behalve dat ze in Christus geloven. Zij geloven in de opstanding uit de dood, en dat het universum is geschapen door God. Zij prediken dat er maar één God is en dat Christus zijn Zoon is. Ze zijn goed onderlegd in de Hebreeuwse taal. Zij lezen de Wet (doelend op de Wet van Mozes). Daarom verschillen ze van de echte Christenen omdat ze tot op heden (zulke) Joodse rituelen als besnijdenis, Sabbat en andere vervullen
(Epiphanius, “Tegen ketterijen”, Panarion 29,7, pp.41,402)
In Panarion (Tegen Ketterijen), probeert Epiphanius te bewijzen dat de Katholieken de echte afstammelingen waren van de 1ste eeuw-apostelen (Jakobus, Johannes, Petrus, Paulus en anderen). En ook al werden zijn beweringen in het algemeen aangenomen in zijn tijd, zijn vele Katholieke leerlingen niet akkoord met hem.
Onder degenen die niet akkoord gingen met Epiphanius was Marcel Simon, een devoot Katholiek expert over de 1ste eeuw gemeente. Marcel Simon zei dat Epiphanius heel goed wist dat het niet de Katholieken maar de Nazareners waren die de echte afstammelingen waren van de 1ste eeuw gemeente – maar toch bleef Marcel Simon de Nazareners “ketters” noemen omdat de Katholieke Kerk niet van hun leringen hield.
Zij (Nazareners)zijn in wezen gekenmerkt door hun vasthoudendheid aan Joodse gebruiken. Als ze als ketters aanzien werden door de (Katholieke) Moeder Kerk, dan was het gewoon omdat ze vasthielden aan verouderde stellingen. Zij zijn absoluut, ook al weigert Epiphanius halstarrig het toe te geven, de enige echte afstammelingen van die primitieve gemeenschap, van wie Epiphanius wist dat ze door de Joden werd aangewezen als “Nazareners”
(Eerste Eeuw expert Marcel Simon, Judeo-Christianisme pp. 47-48).
Merk op hoe Marcel Simon erkende dat de Nazareners de rechtstreekse spirituele afstammelingen waren van de 1ste eeuw apostelen (Jakobus, Johannes, Petrus en anderen) ; toch bleef hij de Nazareners “ketters” noemen omdat zij ernstig bleven vasthouden aan het geloof dat aan de heiligen werd overgeleverd,
Yehudah (Judas) 3
Geliefde broeders en zusters, het was mijn voornemen U te schrijven over de redding van ons allen, maar ik zie mij nu genoodzaakt U in deze brief op te roepen om te strijden voor het geloof dat voor eens en voor altijd aan de heiligen is overgeleverd.
Maar hoe kon Marcel Simon de Nazareners “ketters” noemen voor het gehoorzamen van Judas 3 ? Zijn we “ketters” als we doen wat de Schrift zegt ? Zijn niet de echte ketters zei die het omgekeerde onderwijzen dan wat de Schrift zegt ?
Als de Nazareners de rechtstreekse afstammelingen waren van de Joodse apostelen, dan is het logisch dat zij Joodse rituelen hielden zoals de Sabbat, besnijdenis en andere. In Zijn allereerste preek vertelde de Messias Yeshua (Jezus) ons dat we niet moesten denken dat Hij gekomen was om de Wet van Mozes, of de Profeten, af te schaffen.
Mattityahu (Mattheus) 5:17-19
17 “Denk niet dat Ik ben gekomen om de wetten van Mozes en de woorden van de Profeten opzij te schuiven. Ik ben juist gekomen om er de volle betekenis aan te geven.
18 Ik zeg U met nadruk : tot de hemelen en de aarde vergaan, zal nog geen letter van de Wet afgedaan worden. Alles moet eerst volbracht zijn.
19 Wie dus ook maar één van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het Koninkrijk van de Hemel”.
Het is belangrijk dat Yeshua zei dat we niet mochten denken dat Hij gekomen was om de Wet af te schaffen. Als goede Zoon zou Hij zijn Vader Yahweh toch niet ongehoorzaam zijn ? Die had gezegd zeer voorzichtig te zijn en niets toe te voegen of af te nemen aan de Wetten van Mozes.
Deuteronomium 12:32
“Gehoorzaam daarom alle geboden, die ik U geef. Voeg er niets aan toe en neem er niets vanaf”
Soms denken mensen dat de Wetten van Mozes afgeschaft zijn, omdat sommige passages in het Nieuwe Verbond (Nieuwe Testament) gemakkelijk verkeerd begrepen worden. Veel van deze verkeerd begrepen passages worden gevonden in de geschriften van de apostel Paulus. Echter, de apostel Petrus verwittigt ons, zodat we ze niet verkeerd interpreteren.
Kepha Bet (2 Petrus) 3:15-17
15 “Bedenk dat het geduld van onze Meester uw redding is. Dat heeft ook onze geliefde broeder Paulus U geschreven met de wijsheid die hem is geschonken.
16 Hij schrijft dit overigens in alle brieven waarin hij dit onderwerp ter sprake brengt. Daarin staat één en ander dat moeilijk te begrijpen is en dat door onwetende en onstandvastige mensen, tot hun eigen ondergang wordt verdraaid, dat doen ze trouwens ook met de overige geschriften.
17 Geliefde broeders en zusters,U weet van tevoren wat er gaat komen. Wees daarom op uw hoede en laat U niet meeslepen op de dwaalwegen van wettelozen. Laat uw standvastigheid niet varen”
Merk op dat in vers 16 Petrus ons vertelt dat er in zijn tijd een groep gelovigen was die onwetend en onstandvastig waren, en dat zij Paulus’ geschriften verdraaiden zodat het leek alsof ze iets anders bedoelden dan wat er stond.
In vers 17 verwittigt Petrus ons niet te worden geleid door de “fout van wetteloosheid”. In de King James version staat “de fout van de goddelozen”, maar Strong’s Concordance toont ons dat dit woord te maken heeft met iets als regel voorstellen (gelijk een plaatsvervangende religie) wat volledig tegen de Wet(ten) van Mozes ingaat.
NT:113 athesmos (ath’-es-mos); van NT:1 (als een negatief deeltje) en een afgeleide van NT:5087 (in de zin van regelgeving); wetteloos, dus misdadig:
De Aramese Peshitta (NT) is het er ook mee eens dat we ervoor moeten waken dat we niet dezelfde fout maken als degenen die zonder de Wet van Mozes zijn (Aramees : דדלא נמוס).
Kepha Bet (2 Petrus) 3:17, Murdock Peshitta 17 “Geliefde broeders en zusters, U weet van tevoren wat er gaat komen. Wees daarom op uw hoede en laat U niet meeslepen op de dwaalwegen van wettelozen. Laat uw standvastigheid niet varen”.
In de context vertelt Petrus ons dat er in zijn tijd een vals geloof was, dat de geschriften van Paulus verkeerd interpreteerde en tegen de Wet van Mozes predikte. Is dat niet wat Christenen doen ?
De Katholieke Aartsbisschop James Cardinal Gibbons vertelt ons dat de Schrift de religieuze naleving van de Zaterdag oplegt, maar schept dan trots op dat de Kerk de Zondag als dag van aanbidding uitgeroepen heeft.
“Want U mag de Bijbel lezen van Genesis tot Openbaring, U zal geen enkele zin vinden die de heiliging van de Zondag toestaat. De Schriften leggen de religieuze naleving van de Zaterdag op, een dag die wij (de Katholieke Kerk) nooit heiligen.
(Aartsbisschop James Cardinal Gibbons, The Faith of our Fathers, 88de editie, pagina 89).
Eerwaarde Stephen Keenan zegt ons dat de Katholieke Kerk de macht had in haar eentje de dagen van aanbidding te veranderen, ook al geeft de Schrift haar die autoriteit niet.
“Vraag : Kan U op één of andere manier bewijzen dat de Kerk de macht heeft dagen en feesten in te stellen ?
“Antwoord : moest ze niet die macht hebben, dan had ze niet kunnen doen waar alle moderne religieuzen mee akkoord zijn, dan had ze niet de naleving van de Zaterdag, de 7de dag van de week, kunnen vervangen door de Zondag, de 1ste dag van de week, een wijziging waarvoor er geen Bijbelse autoriteit is.”
(Eerwaarde Stephen Keenan, A doctrinal Catechism, 3de editie, pagine 174.)
Is Stephan Keenans’s argument geen circulaire redenatie ? Hij beweert dat de Kerk die macht om de dagen van aanbidding te wijzigen wel moet gehad hebben, vermits ze het heeft gedaan.
De Profeet Daniel waarschuwt ons voor een Kleine Hoorn die zal proberen de gevestigde tijden van aanbidding te wijzigen (van Sabbat naar Zondag) en die ook de Wetten van Mozes (die de gedragscode van het Lichaam regelen) zou proberen te veranderen
Daniel 7:25
25 Hij zal in opstand komen tegen de Allerhoogste, hij zal de heiligen van de Allerhoogste onderdrukken. Hij zal proberen hun feesten en hun Wet te veranderen, en zij zullen aan zijn heerschappij zijn overgeleverd voor één tijd, een dubbele tijd en een halve tijd.”
Zoals we verder in deze studie zullen zien, is dit exact wat de Katholieke Kerk gedaan heeft. Zij veranderde de ingestelde tijden van aanbidding en vervolgde ook de heiligen van de Allerhoogste (de Nazareners) die de oorspronkelijke feesttijden en de Wet onderhielden). Maar is het dan geen zonde om de Schrift zo te wijzigen?
